ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΜΟΝΟΣ...

Και τότε που εγώ ήμουν μόνος! εσύ που ήσουν;

Ένοιωθες τον βρόγχο της μοναξιάς μου να σε πνίγει;

Ένοιωθες τη ματιά μου θολή στη ψυχή μου τη σκοτεινιασμένη;

Ένοιωθες τρόμο στη σκέψη μήπως και ξεχάσεις;

και τότε που εγώ ήμουν μόνος, εσύ που ήσουν;

Και τότε που εγώ ήμουν μόνος, εσύ που ήσουν;

Θόλωνες σαν την τρυγόνα το νερό που έπινες,όπως εγώ;

Θόλωνες τη σκέψη σου με αναμνήσεις για να μην κλάψεις;

Θόλωνες τη χαρά με τη θλίψη , για παρηγοριά;

Και τότε που εγώ ήμουν μόνος,εσύ που ήσουν;

Και τότε που εγώ ήμουν μόνος εσύ που ήσουν;

Είχες αράξει στο καρνάγιο σαν σκαρί, σπασμένο από τη φουρτούνα;

Ή είχες αράξει στης ζωής το τσίρκο, σαν παλιάτσος ;

Ή είχες αράξει σε απάνεμο λιμάνι, περιμένοντας 

                            να ταξιδέψεις μόνο στη γαλήνη;

Και τότε που εγώ ήμουν μόνος, εσύ που ήσουν;

                                                                                        ΦΑΙΔΡΑ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΓΑΤΣΟΥ