Μάνα του '40

Ήσουν ψηλή και ντελικάτη!

Αρχόντισσα ήσουν κυρά,

μύριζες δυόσμο και λεβάντα

μαύρη πλεξούδα στα μαλλιά.

Ανθάκι λεμονιάς στο πέτο

δροσοσταλίδα του αγρού!

Στα μάτια σου ζωγραφισμένα

όλα τα χρώματα της φύσης..

κάτω απ’ το φως του φεγγαριού.

Ήσουν απ’ όλες πιο ωραία

και είχες μάνα λεβεντογέννα,

την λευτεριά σου αποζητούσες

γιατί σκλαβωμένη δεν θα ζούσες.

Σουλιώτισσα του είκοσι ένα,

στο Ζάλογγο χορό έσερνες.

Αθάνατη Ελληνίδα μάνα

έχεις δοξάσει την Ελλάδα

Και στον πόλεμο του σαράντα,

έδειξες πόσο ήσουν γενναία.

Έσταζε αίμα το κορμί σου,

τα χείλη σου έβγαζαν φωτιά!

Ζώστηκες το γιαταγάνι,

πολέμησες τον Αλή πασά,

σε τραγουδούν στον εικοστό αιώνα,

όλου του κόσμου τα σκολειά. -




ΦΑΙΔΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΚΑΡΑΓΑΤΣΟΥ

Ήρθαν οι Ν α ζ ί ....

Χτυπάνε οι καμπάνες στο καμπαναριό,

παίρνουν φωτιά τα σπίτια, καίγεται το χωριό.

Τα δένδρα ξεραθήκαν, τα λουλούδια δεν φυτρώνουν,

οι βρύσες στερέψανε και τα νερά θολώνουν.

Ήρθε το τέταρτο Ράιχ, να μας αναστατώσει,

με απειλές και ΔΝΤ, το τελεσίγραφο να δώσει

και η κυρία Μέρκελ, θέλει να θυμίζει,

πως είμαστε αιχμάλωτοι, σε γερμανική κατοχή,

γιατί ανήκουμε στη δύση.

Τον αράπη και αν τον πλένεις το σαπούνι χαλάς

και στην Μέρκελ τρέχει αίμα, μιας τρισκατάρατης γενιάς,

δεν ξεχνάει το παρελθόν της, ούτε του πολέμου τα φρικιά,

που ξεθάψανε από τους τάφους, τα γεράκια του '40

και του Χίτλερ τα σκυλιά.

Επιμένει να πιστεύει, να κάνει όνειρα τρελά,

πως θα μας γυρίσει πίσω στους εφιάλτες

που τρελάνανε τις μανάδες, όταν έβλεπαν τα παιδιά τους
 από την πείνα, να κείτονται νεκρά!

Ούτε να το φανταστούνε δεν μπορούσαν, οι σημερινές γενιές, 

 ότι θα ξαναζούσαν, την φτώχεια, τις μαύρες εποχές,

τότε που μαζεύαν τα πτώματα σαν μύγες, 

μέσα από τις ρημαγμένες γειτονιές.-

ΦΑΙΔΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ-ΚΑΡΑΓΑΤΣΟΥ