Τρέχει σαν
άνεμος, να προσπεράσει..
με χρήμα και
δύναμη ψηλά να φτάσει!
Μα ξάφνου,
τρελαίνεται και υποφέρει,
γυρνάει πίσω
του και αντάρες βλέπει!
Πάντα κινείται
μέσα στο χάος,
δαμάζει την
φύση, σαν δραγουμάνος!
Πανηγυρίζει
για αυτά που κάνει,
γιατί κερδίζει,
ποτέ δεν χάνει.
Την διαδρομή
του, δεν την αλλάζει
και συνεχίζει,
όπως ο Νέρωνας, φωτιές να ανάβει.
Διαλύει τα
πάντα στο πέρασμά του,
στάχτες
σκορπάει, με το άγγιγμά του,
στο τέλος
απορεί, τι να έχει γίνει,
θηλιά το χρέος,
στο λαιμό μας πνίγει...
Μήπως είναι
κάτι άλλο, που δεν το ξέρει;
Γιατί, ότι
είναι άνθρωπος!
ούτε ο ίδιος,
το πιστεύει...
ΑΛΗΘΕΙΑ
Τι είναι ο
άνθρωπος; Τι είναι ο άνθρωπος;
στην εποχή
μας, που τα προβλήματα γίνανε
ρήγματα μες
την ψυχή μας,
όλα τ'ανθρώπινα
και τα ευαίσθητα, δεν τον αγγίζουν
και όλα τα
απάνθρωπα και ανεπίτρεπτα τον ηδονίζουν.
Όμως αλίμονο,
θαρθεί μια μέρα,
που από τα
ερείπια, θα σπάσει η φλέβα
και τότε
άνθρωπε, μην σε ξενίσει,
η ιστορία σου
και αυτή θα σβήσει...
Δεν θα έχουν
τίποτα, να βρούνε οι άλλοι!
Και δεν θα
γίνουνε ποτέ μεγάλοι.
Όλα τα όνειρα
και τις αναμνήσεις...
η οργή του
σύμπαντος θα τα τσακίσει .-
ΦΑΙΔΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ - ΚΑΡΑΓΑΤΣΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου